کد مطلب:216464 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:250
القاب و کنیه ی امام هفتم
اهل مدینه امام كاظم علیه السلام را «زین المتهجدین» می گفتند. عبد صالح، نفس الزكیه، الزاهد الصابر، الصالح، الامین و مشهورترین آن الكاظم از القاب ایشان است. كنیه ی آن حضرت ابوالحسن، اباابراهیم، ابوعلی و ابواسماعیل است.
زندگانی امام موسی كاظم علیه السلام شامل دو دوره است: اول دوره ای كه در مدینه و در زمان پدرش می زیست و معاصر منصور بود و در سال 159 هجری از حجاز به بغداد تبعید شد. دوم دوره ی بیست و پنج ساله ای كه با مهدی و هارون معاصر بود و به حبس و تبعید و تهدید و قتل و مسمومیت منجر گردید.
شهادت امام به اتفاق مورخان در بیست و پنج سال 183 هجری در پنجاه و پنج سالگی رخ داد و علت شهادت آن حضرت سم سندی بن شاهك به امر هارون الرشید بوده است.
مدت امامت آن بزرگوار سی و پنج سال از سال 148 تا 183 هجری قمری بود. مرقد شریفش در قبرستان قریش در بغداد - كه به «كاظمین» مشهور است - قرار دارد و زیارتگاه شیعیان است.
[ صفحه 241]
زندگانی امام موسی كاظم علیه السلام شامل دو دوره است: اول دوره ای كه در مدینه و در زمان پدرش می زیست و معاصر منصور بود و در سال 159 هجری از حجاز به بغداد تبعید شد. دوم دوره ی بیست و پنج ساله ای كه با مهدی و هارون معاصر بود و به حبس و تبعید و تهدید و قتل و مسمومیت منجر گردید.
شهادت امام به اتفاق مورخان در بیست و پنج سال 183 هجری در پنجاه و پنج سالگی رخ داد و علت شهادت آن حضرت سم سندی بن شاهك به امر هارون الرشید بوده است.
مدت امامت آن بزرگوار سی و پنج سال از سال 148 تا 183 هجری قمری بود. مرقد شریفش در قبرستان قریش در بغداد - كه به «كاظمین» مشهور است - قرار دارد و زیارتگاه شیعیان است.
[ صفحه 241]